Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden. İnanırdım saadetli yolculuklara. Adalar var zannederdim güneşli, mavi, dertsiz. Bütün hızımla koşardım dalgalara. O zaman…
‘Kâinat’ bölündüğünde ordaydım bir soluk yaprak düştü payıma arşa çıktım boynumun kuru dalından deniz zambakları ektim gökbiryana silin beni b………………..
başına gelenlere güvenenler için… sabra meşgale taşıyan bir karınca misali bütün yorgunluğumu bir peşinat olarak say yaşadıklarımıza. arta kalan borcumu bir…
Ne demekmiş “Yasak! ” İşiniz mi kalmadı Yapacak? Ne diye karışırsınız Saçımıza-başımıza, Bizi oyuncağınız mı sandınız Bakıp yaşımıza? Sebebini anlatamayacağınız Çocukça…
Akdeniz yaraşıyor sana Yıldızlar terler ya sen de terliyorsun Aynı ıslak pırıltı burun kanatlarında Hiç dinmiyor motorların gürültüsü Köpekler havlıyor uzaktan…
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Eğer ben fakire haber sorarsan Ya ben nerde idim…
Halk Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Makber’le Ölü sükût ile feryâddır. Yâhûd birer sükût-ı enîn-âlûddur.Makber dediğimiz leyl-i muzlimden doğan bu ölü,…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörÖlüler, ölüler nerelerdesiniz? Ölüler, bir bilinmez yerdesiniz. Artık gündüzleriniz gece, Bütün günleriniz: dün. Artık her sözünüz sükût, Her işaretiniz gizli.…
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Anlatacaktım ölümlerini bir sonbahar eşliğinde Bir kış güneşliğinde Fakat baktım bu ölüm değil diriliştir Tabiatı…
Köle sahipleri ekmek kaygusu çekmedikleri için felsefe yapıyorlardı, çünkü Ekmeklerini köleler veriyordu onlara; Köleler ekmek…
Kaçtığı bilinmeyen bir ülkesinde cinler padişahının, bir yeniyetme. Değiştirmiştir adını, saçlarını kazıtmıştır. Soğuk bir tabanca…
Neymiş ırk dediğin senin kardeşim, Neymiş beş kıtada birbirine vurdurulan? Düşün şöyle, Kadıköy’deki bir kahvede…
hüzün çocuklar için arada bir, yaşlılar için sürekli atılan ağı dolduruyor ırmak balığı deniyor terzi…
Denizin kentini yaktım Vızıldayıp duran kafamın ortasında Denizin kentini yaktım Hurma şırıltılarıylaDenizin kentini yaktım Beni…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Ben isterim ki bütün sânihât-ı kalbiyyem Şebîh-i nağme bir âheng-i bî-karar olsun. Ki hande-nâk, fakat…