Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan Sürekli bir aldanış bir daha bir daha Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha Çikabilmek ve sevmek durmadan…
saçlarım önüme düşmese, alnımla ilgilenmeyeceğim korkarım bir çocukluk yapacağım yüzümü dağa dönsemon yıl öncesiyle, sararmış ceset fotoğraflarıyla etimizdeki mermi çekirdekleriyle uğraşacak…
Bir tarafta her devrin sultanları durur Bir tarafta kaderin kurbanları durur Ne kurban kesiciler biter dünyamızda Ne de kesilen kurban kanları…
Giydim ben de yalnızlık hırkasını Dilimde eski hüzzamlar Kulağımda ipek sesi unutulmuş hatmi çiçeğinin Kar mavisi kirpiklerinin sesi Bir güvercin curcunası…
İçme, ilk yudumda zehirler seni Bahtın kadehime döktüğü şarap. Her akşam koynunda uyutur beni, Her sabah alnımdan öper………………..
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Bir öğüdüm vardır sana söyleyem En iyi dostundan sakın…
Tanzimat Dönemi
Bir katre içen çeşıne-i pür-hûn-ı fenadan Başın alamaz bir dahi bârân-ı belâdan Âsûde olanı dersen…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörNefes almak, içten içe, derin derin, Taze, ılık, serin, Duymak havayı bağrında. Nefes almak, her sabah uyanık. Ağaran güne penceren…
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
Eylül’dü.Dalından kopan yaprakların Sararan yanlarına yazdım adını Sahte bir gülüşten ibarettin oysa. Ve hiç bilmedin…
Kimse duymadan ölmeliyim Ağzımın kenarında Bir parça kan bulunmalı. Beni tanımayanlar ”Mutlak birini seviyordu” demeliler.…
Sarı kızla yorgan döşek Camın ağzında sabaha karşı Sarı kızın kolu bacağı Sarı kızın memeleri…
Zaman mı? değil zaman.Akan zaman değil mesafelerdir.Güneşin çekici yukarda Suyun bıçağı aşağıda Krom alçakgönüllü, bakır…
kimse tanımasın için onları şairler kimi sözcüklerini yok ettilerbütün öyküleri yazıp tükett………………..
Sözde Böyle açık saçık Uykulu mahmur Bahçe sul………………..
Fecr-i Ati Edebiyatı
-Çok kükremiş deniz, yine her dalga kalbime Bir korku serpiyor; kaçalım… Eyliyor hücum Her dalgadan…