Gel Ali yoluna belî desene
En sonunda gark olursun sele sen
Yetiş bir kerecik eteğinden tut
Deli mi oldun ne uydun ile sen
Ârif isen bir gün seni seslerler
Bülbül deyü gülistanda beslerler
Bir gün seni rehberinden isterler
Kimin izni ile girdin yola sen
Kiminle oturub yahud durursun
Kimden mu’cizât aldın götürürsün
Konma gül dalına hâr bitirirsün
Bağban olmayınca konma güle sen
Özün eğri ise yola zararsın
Derdini yetişmiş dermân ararsın
Maslâhatın nedir şârı sorarsın
Sarraf olmayınca girme şâra sen
Kapudan çıkınca köşe gözetme
İçin karartıp da dışın düzeltme
Şah Hatâyî ötesini uzatma
Mü’min isen bir ikrârda dura sen