Bir adam başına mürşid olunmaz
Varıp bir kâmile danışmayınca
Candan geçmeyince cânân bulunmaz
Gönül her eşyâya karışmayınca
Kâmiller sevmezler kendi pâyesin
Onlar kaldırmışlar gözden riyâsın
Kimse bilmez hiç kimsenin mayasın
Onla kalkıp düşüp konuşmayınca
Sümmânî’yem görmedim hiçbir sefâ
Her sefâ dalına konmuş bir cefâ
Her ne istedimse yokdurur vefâ
Tarîkat kulpuna yapışmayınca