Sabr-ı Eyyub ile ıd-i visale
Ahdedip ol peri dedi ya nasib
Ey gönül düşme sen böyle hayale
Bize ol demlerden ölüm an karib
Artup gitmiş idi ah ü fezası
Mukarrer olaydı mihr ü vefası
Gülün kulağına girmez sadası
Yok yere gözyaşın döker andelib
Yoktur aşka düşen aşıka rahat
Resm-i kadim üzre bu imiş adet
Gönül taliinden eyle şikayet
Serde sitare yok neylesin rakib
Ey gönül aşk ile düştün bu hale
Hevadar olursun her kaddi dale
Akibet düşürüp bin mekr ü ale
Sakın aldatmasın seni dilfirib
Bu narın kimisi sadr-ı gınada
Kimi demde kimi renc ü anada
Aşık Ömer gibi ver mı fenada
[…] üftade garib