Beyhude akıtma gözünden yaşı
Bu ahvale vakıf olamaz kişi
İptida yarattı Huda bir taşı
Anla nice kevn ü mekan eyledi
Ol gevhere Huda eyledi nazar
Oldu ulu derya olunur hazer
Rivayet edenler böylece yazar
On bölük ol derya revan eyledi
Evvel bölüğünden Arş-ı Mualla
İkinci bölüğü Felek-i Mecla
Üçüncü bölükten Levh oldu peyda
Dördüncüden mah-ı taban eyledi
Beşinci bölükte hirşid-i enver
Altıncı bölükten cennetler yerler
Yedinci bölükten ruz ü şek derler
Karanlığı zıya ayan eyledi
Sekizinci bölük melekut ahya
Dokuzuncu bölük Kürsü’dür hala
Onuncu bölükte ruh-u Mustafa
Serdefter-i peygamberan eyledi
Bu tarikte hamuş kaldı kamiller
Aklını perişan etti fazıllar
Hikmet-i Hudaya ermez akıllar
Kimini kul kimin sultan eyledi
Cümle yerin göğün aslı bu meğer
Kat bekat söylemek o da mı hüner
Uşaklar mektepte eylemiş ezber
Okuyup tesbih-i lisan eyledi
Sekiz cennet yedi tamudur hele
Söz uzar evlerin getirsem dile
Felekler cümle-i encümler ile
Muhtasar böyle dermeyan eyledi
Bir nev’e cevabı kılalım gayri
Aslımız anlayıp bilelim gayri
Atamız Adem’e gelelim gayri
Hikmet ile sun’-u Yezdan eyledi
Huda ferman etti çün ki Cibril’e
Binbir isimlerin getirdi dile
İncik toprağiyle mağribden bile
Aldı bin lutf ile bir an eyledi
Alnının toprağı Kabe’den heman
Butların toprağı Yemen’den inan
Mağribden maşrıktan illerin ey can
Dört kabza toprağın yeksan eyledi
O Çar-ı anasır olunur isnad
Hem nar ü hak ile ab iledir bad
Balgam safra soda kan ile bünyad
Etibbalar böyle beyan eyledi
Tıyn-ı pakin tertip eyledi Settar
Kırk yıl türab üzre eyledi karar
Cana ferman etti çün Perverdigar
Girip çıkıp Hakka iman eyledi
Bir hitap erişti ol demde cane
Adem’in batnına oldu divane
Hayata erişip baktı cihane
Hudaya hamd-i bipayan eyledi
Bu edada hasıl oldu sim ü zer
Arif olan alır sözümden hüner
Mürşiddir talibi eyliyen perver
Üstünde kamili eman eyledi
Bir kürsü Cebrail ol dem getirdi
Üstünde Hazreti Adem oturdu
Dört molla kürsüyü alıp götürdü
Kat bekat gökleri seyran eyledi
Çün Arş eşiğine kondu bu minber
Anda nüzul etti Adem Paygamber
Secde edip dedi Allahü Ekber
Cümle meleklere ferman eyledi
Saf besaf melekler eyledi sücud
Öyle olmuş idi hitab-ı Mabud
Secde eylemedi akıbet merdud
Azazil’i nice şeytan eyledi
Gururlanıp oldu emeği zail
Bilcümle melekler hocası kamil
Yetmiş bin yıl zikri hep oldu batıl
Lati halka ber gerdan eyledi
Cümle melekler de vardı hayrete
Başlayıp Adem’e dahi izzete
Alıp götürdüler anı cennete
Sohbet-i huri vü gılman eyledi
Bir zaman eyledi cennetin demin
Gaflet aldı anı olmuşken emin
Sol eğe kemiğin aldı Adem’in
Havva ile demin şadan eyledi
Birbirini bilip oldular şadan
Hülleler olundu anlara ihsan
Buğday ağacından görürsüz ziyan
Yemeyin diye Hak ferman eyledi
Erişti cennetin babına Şeytan
Düşnam ile sürdü o yerden Rıdvan
Akıbet ağzında Şeytan’ı yılan
Cennete getirip yılan eyledi
Ağzında Şeytan’la cennete girdi
Arayıp Adem’i Havva’yı gördü
Buğday yeyin deyu hileler kurdu
Emr-i Hakkı anlar nisyan eyledi
Eyledi anlara Şeytan iğvayı
Akıbet yediler dahi buğdayı
Feramuş ettiler emr-i Hudayı
Adem Havva böyle isyan eyledi
Meğer kim bu imiş hikmet-i Huda
Anlara verdi bu gafleti Huda
Aşikare oldu kudret-i Huda
İşte böyle terk-i cinan eyledi
Hasetle Azazil böyle iş etti
Peşiman oldular amma iş bitti
Cümle giydikleri hülleler gitti
Anlar eğnilerin üryan eyledi
Sürüldü cennetten Adem ü Havva
Tevbe kapısında Adem iptida
Rahmet kapısında Havva saniya
Çi faide zar ü efgan eyledi
Serendib’e indi Hazreti Adem
Cidde’ye erişti Havva da o dem
Kırk yıl ağladılar akıttılar dem
Biribirlerinden nihan eyledi
Emr-i Hak anlara oldu mülakat
Hasret ü firkatten buldular necat
Cibril nazil oldu edip iltifat
Sığır ile koyun ihsan eyledi
Ol koyunun yünün eğirdi Havva
Deriler dokudu Adem saniya
Eğnine kıldılar yozma bir aba
Giyip vücutların pinhan eyledi
Çıktığı adem cennetten çıplak
Setr için incirden istedi yaprak
Dört damla damladı incirden mutlak
Birin penbe-i rayegan eyledi
İkincisi ak dut dalından bildin
Üçüncü kara dut haberin aldın
Dördüncüsü şeker sözüme geldin
Musannifle Ömer beyan eyledi