kış her tarafa sıçradı
ve sıkılan beyaz bir eldiven gibi yolları kapadı kar
kristal yorganını üstüne çekerken yeryüzü
sobanın alevi yol gösterdi geceye
camdan sızan kar masalı
Doğu’nun fısıltısı
yalnızlığın sızısı
elini uzat sevgili Hale
elini uzat
parmaklarındaki
donmuş çağlayan akmaya başlasın diye
gölge oyununu anlamaya çalışan bir çocuk gibi
bulmaya çalış
ateşle aşkın kavuşma noktasını
kuyuyu anlamaya çalışan yağmur damlası
gökyüzünü anlamaya çalışan savruk bir duman
kuşu anlamaya çalışan dal gibi
anlamaya çalış
aşkın sevenleri neden yaraladığını
bakışlardaki çağrının karşı konulmazlığını
terlemesini avuçların, dudakların buluşmasını
anlamaya çalış
sevişmenin uçurumda biten yolculuğunu
uyuduğunda
doğanın büyük kitabını gör düşünde
orada nehirler,
yağmurun yanıtıdır “ne iş yaparsın” sorusuna
ormanlar, yeşilin misafir odaları…
dağları avcılar görmesin diye çıkar sis
ve aşk
dünya şenlensin diye var
aşk bir şenlik ateşidir sevgili Hale
aşk bir şenlik ateşidir
yüreğin bayramında
(Adam Sanat, Ocak 2002)