Ya!
İntihar ilacı şairi geri döndü.
İçeride yapamamış. Öyle çok kişi var ki içeride
yapamayan.
Öyle ise yeni baştan
ve şöyle başlayalım.
– bir yanımız kaç duvar yurt odalarına karışmış,
suya ölümüne hasret bornazların kapladığı, yazlık
sinemalarda sessizliğe çıt-çıt iliklenen ayçekirdek-
lerinin alışkanlığında, kedi çöplüklerine aldırmayan,
kendini yeni erenlere ısmarlamış,
çocuk-seni çocuk
– seni ‘bile’ çok seviyorum
/O çocuğa spor ayakkabıları bir başlangıçtır
Üstüne savrulan büyü suları gelen dalga bir/sonuç.
Ve tekrar geriye dönelim
– bir yanımız yere düşen yağmur damlacıkları
arasında delilikte
inat edebilirse bilgeliğe erişecek
– bir yanımız dumanlarını denize vuran
yangınlarda, ve o deniz
canlıdır lütfen çöp atmayınız.
– bir yanımız yitip yitip büyüyen güneş, büyü
sahibi gece
– bizim kaç yanımız var?
Ve tekrar hoşbulduk insanlar. hoşbulduk tahammül
hoş gidişler ola deseniz de siz sayın ölüm;
hoşbulduk