Erir yüzüñ odında mâh-ı enver
Lebüñe teşne olur âb-ı kevser
Çün agzuñ goncasın zikre getürdi
Hayâsından kızardı lal-i ahmer
Yüzüñe arz itdi rengini gül
Anuñ-çun defterin yil itdi ebter
Benefşe zülfüñe nergis gözüñe
Teşebbüh itdi bu kûr ol ker
Lebüñde hâlüñüñ Hızrı irişmiş
Ki istedi bulamadı Sikender
Senüñ aduñ-durur el hamdü lillah
Dilümde kul hüve Allah bigi ez-ber
Yüzüñ şavkı-y-ladur zinde bu cânum
Nite kim oduñ içinde semender
Melâ’ik saña hayrân hûr âşık
Bu nice hüsn olur Allahü Ekber
Çiçek bigi Ahmedîdür pîr-i ser lîk
Sözidür tâze gülden nev-cüvân-ter