İy cemâlüñden hacâletde cemâl-i âfitâb
Yañaguñuñ nûrı olmışdur kemâl-i âfitâb
Yoluña yüz süriyüben seni ister rûz u şeb
Sini istemekde geçer mâh ü sâl-i âfitâb
Ukdesine zülfüñüñ düşibenüñ buldı küsûf
Senden ayrılaldan olmışdur zevâl-ı âfitâb
Ne sorarsın binüm ahvâlümi kim nicesidür
Çünki senden ayrı şöyle ola hâl-i âfitâb
Bu kevâkib bulalıdan göklerde şeref
Işkuñuñ derdi olup-durur vebâl-i âfitâb
Başı üstine dönüben sini ister dâ’imâ
Burcdan burca bu-durur intikâl-i âfitâb
Şöyle kim sîm-âb lerzândur u zerd ü muztarib
N’eylesün hicrüñde yohdur ihtimâl-i âfitâb
Ol hevesde kim sen âhû-dîœei şikâr
Uş esed binübenüñ yürür gazâl-i âfitâb
Ahmedî sinüñ visâlüñe irerse ne âceb
Zerre-y-ile olur âhır ittisâl-i âfitâb