Meger ki zülfüñe bâd-ı bahâr hem-demdür
Ki yañaguñ gibi gül-zâr hûb hurremdür
Hayat buldı cihân kim girü nesîm-i sabâ
Nefes nefes nefehât-ı Mesîh-i Meryemdür
Saçuñ hevâsına ger olmadı-sa sevdâyî
Benefşe nîşe perîşân u böyle der-hemdür
Ne nüsha virdi gözüñ nergis-i muzâafa kim
Gözinde bu kamu sihr ü fütûr u müdgamdur
Çemen safâ-sıfat oldı-ysa bâg Kabe-harem
Aceb mi çünki yagan yagmur âb-ı zemzemdür
Yeşil kızıl gaye geldügini reyâhînüñ
Haber viren yire gökden bu saru çigdemdür
Seherde şeb-nemi bülbül duay-ıla ister
Ki taze dutan ü ter gül yüzini şeb-nemdür
Meger benât-ı nebat itdiler girü celve
Ki tonları ki geyürler harîr-i mulemdür
Çiçeklerüñ tonı ah u kızıldur u gül-gûn
Çemen bu kuşlar üninden tolu teranemdür
Başında lâlenüñ uş tâc şöyle kim fagfûr
Elinde nergisüñ uş câm şöyle kim Cemdür
Çü söz ü sâz-ıla gitmege bülbülün sûzı
Anı görüp kamu dil-ile sûsen ebkemdür
Gülüñ ne râzık ki var-ısa bülbüle sorgıl
Kim ol-durur bu serâ-perdede ki mahremdür
Keremlerine Hakuñ itibâr-ıla nazar it
Kim ol Kerîmüñ işine bahan mükerremdür
Bögün terennüm-i bülbül tolu-durur gül-zâr
İşit bu nagmeyi kim gussa derdine emdür
Bu revnak-ıla bu şâœî ki var çemende bögün
Baña ki ayruyam ol yardan kamu gamdur
Cüœâyeam ol saçı reyhân u yanagı gülden
Benefşe bigi bu derd-ile kâmetüm hamdur
Cihân nem olsa kamu göz yaşı-y-la baña ne gam
Hayâtı n’iderem andan ırah cihân nemdür
Aceb bu kim gözümüñ yaşı-la cihân nem-gîn
Firâkuñ odı-la yüregüm cehennemdür
Egerçi cân u dil ü dîn azîzdür ü nefîs
Velîki yâr kamu nesneden mukaddemdür
Firâkı derdine yâruñ lebinden ayru devâ
Egerçi âb-ı hayât-ısa bî-gümân semdür
Bu derdi bir dem unıtmaga lâleye karşu
Sun ol piyâleyi kim kamu zahma merhemdür
Düşürme lâle bigi elden piyâleyi bir dem
Bögün ki nergis ü gül sinüñ-ile hem-demdür
Şemâl müşg-dem olup eser-iken gel kim
Bu bir demi görelüm hoş ki ömr bir demdür
Bögün ki neşv ü nemâ buldı hâr ü hâk ol kim
Kadehden olmaya hoş neşvi hârdan kemdür
Ezelde oldı senüñ ışkuñ Ahmedîye nasîb
Anuñ-çun ol ebedâ cân içinde muhkemdür
Fidâ kılam yoluña cânı bir dahı görsem
Senüñ cemâlüñi kim rahmet-i dü-câlemdür