Y✠itme müşg ü anberi bu zülf ü hâle bah
N’idersin ay-ıla güni gel bu cemâle bah
Kaşuñ kemânına dilemiş ki öykine hilâl
Sen bu aceb-güman-ıla bu kej-hayâle bah
Gül yañaguñı göribenün düşdi hayrete
Binüm bigi aña dahı iren zevâle bah
Cân çün dudaguñ-ıla sü’âl ider ü cevâb
Sen ol cevâbı ko vü bu şîrîn sü’âle bah
Şemine yüzüñüñ ki güneş andan aldı nûr
Pervâne bigi nice yanar oda lâle bah
Derdümi bilmeyen kişi sanur ki bir nefes
Cân senden ayru dirile gel bu muhâle bah
Sözini Ahmedînüñ eger işide Kemâl
“Lillâhi derrühü” diye sen bu Kemâl’e bah