Ben isterim ki bütün sânihât-ı kalbiyyem
Şebîh-i nağme bir âheng-i bî-karar olsun.
Ki hande-nâk, fakat gizli gizli girye-nümûn;
Kuyûd içinde, fakat hür, açık fakat mübhem
Evet, ben isterim olsun o nağmelerde iyân
Bir anda za’f ile kuvvet, sükûnla hep heyecan;
Evet, ben isterim olsun o şi’ri her okuyan
Hazîn iken mütebessim ve şâd iken giryân.
Bir ihtizâzı boğuk bir reşâşe-i rikkat,
Bir ihtizâzı bütün yıldırımlar, efgânlar;
Bu anda cûşiş-i sevdâ, o anda tûfanlar.
Hülâsa isterim, ey şi’r-i ulvi-yi hilkat.
Ne hisseder ne yazarsam gülümsesin dursun
O şeyde, çehre-i şi’r-i tezâd-me’nûsun.