Bunları da Okuyun

    Adamın Biri Şiiri – Cesar Vallejo

    29 Aralık 2021

    Mehmed Ali’ye Şiiri – Mehmet Akif Ersoy

    28 Aralık 2021

    Yaşamak Şiiri – Orhan Veli Kanık

    29 Aralık 2021

    Müfredât 182 Şiiri – Aziz Mahmud Hüdayi

    29 Aralık 2021

    Yasak Sevişmek Şiiri – Attila İlhan

    28 Aralık 2021

    Yakışmazı Yazmaz Allah Şiiri – Aşık Sefai

    29 Aralık 2021

    Tatyana’nın Onegin’e Mektubu Şiiri – Aleksandr Sergeyeviç Puşkin

    29 Aralık 2021

    Tutsak Şiiri – Füruğ Ferruhzad

    29 Aralık 2021

    Anlatmam Derdimi Dertsiz İnsana Şiiri – Aşık Veysel Şatıroğlu

    29 Aralık 2021

    Bu Kalp Şiiri – Alaaddin Külcüoğlu

    29 Aralık 2021
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Necdet Evliyagil»Ocak Ayı, Ocak Başı Düşlemesi Şiiri – Necdet Evliyagil

    Ocak Ayı, Ocak Başı Düşlemesi Şiiri – Necdet Evliyagil

    Necdet Evliyagil- Necdet Evliyagil
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    Ocaklar
    Yanıp – yanıp söndü;
    Odunlar, tahtalar, çıralar
    Çatır – çatır
    Çatırdayarak;
    Çıtır – çıtır
    Çıtırdayarak;
    Seslerin en sıcağını
    Mutluluk dağıtanını,
    Gözlerden kulaklara ördü..

    Sert ve kuru
    Bir kış rüzgarı,
    Bembeyaz karın, duru
    Soğuk fırtınası,
    Ocağın ılık çevresinde
    Titreyenleri birleştiriyordu;
    Ocakta kütükler değil
    Uzak – yakın anılar sanki
    Alev alıyordu;
    Çatırtılar – çıtırtılar kesilince,
    Alevler tükenince sönünce
    Ocak korlanıyordu,
    Nar kırmızısı ateş
    Söndükçe kül oluyordu..
    “Şeytan Dansı” ‘nı
    Anımsatan,
    İnce – kalın
    Parça – parça gölgeli
    Alevlerin uğultulu
    Gürültüsü,
    Doyurucu – uyutucu
    Sere – serpe görkemli
    Gürültüsü
    Renkli düşlere dönüşüyordu..

    Ocak,
    Çatır – çatır
    Çıtır – çıtır
    Yangınını sürdürüyordu;
    Ocak,
    Alev – alev
    Gürül – gürül
    Işıldıyordu – gülüyordu,
    Çevresindekiler
    Mutlulukla doluyordu,
    Eller – avuçlar ısınıyordu,
    Sevgisini yenileyen,
    Sesini – güncelliğini yitiren
    O canım renkli düşler
    Üşüyordu..
    Kış’ların – soğuk’ların
    Acımasız – amansız
    Yalnızlığında- yoksulluğunda,
    Ocak’lardan uzak’larda
    Aş’a, su’ya
    Ve bir avuç sıcağa
    Özlem çekenler,
    Büyükler, küçükler
    Sevimli bebe’ler
    Yakınıyordu,
    Diledikleri erinci
    Yakarsalar da bulamıyordu..

    Ocak’lardaki
    Alevlerin gücü
    Birazdan silinip
    Kaybolma üzüncü
    Çatır – çatır
    Çıtır – çıtır..

    Her mevsim Boğaz’da
    Mavi suları yaran
    Taka’ların gürültüsü;
    Birbirini usanmadan
    Kovalayan görüntüsü,
    Yüreği tümden okşayan
    Tak – tak’lı
    Tuk – tuk’lu süzülüşü,
    Takır – takır
    Tukur – tukur..
    Ocak’ların
    Çat – çat’larıyle;
    Taka’ların
    Tak – tak’ları
    Elele vererek,
    Ocak’larda küllenen düşleri,
    Gök boşluğu’nca savrulan
    Dumanlarla beraber,
    Uzaklara sürüklüyordu;
    Tüm özlemleri,
    Bir bozkır kenti’nden
    Salt bir kıyı kenti’ne
    İstanbul’a götürüyordu..

    Yaşlı yaşamını,
    Bakımsızlıktan dökülen
    Eski yuvasını
    Ayakta tutmak,
    Avunmak – avutmak
    Yaşamak ve yaşatmak
    İçin çırpınan.
    Dalga’larla
    Çalkalanan – boğuşan,
    Sabah’ların
    Sisli – donuk
    Kör karanlığında
    Yeniköy’de
    Balığa çıkan
    Yüreği buruk,
    Olta’ları – ağları
    Takası’nın küreği kopuk
    Sadık Reis’i
    Ve köhne tekne’sini
    Boğaziçi’nin balıkçıları,
    İçtenlikle selamlıyordu.

    Necdet Evliyagil şiirleri Ocak Ayı Ocak Başı Düşlemesi Şiiri - Necdet Evliyagil Ocak Başı Düşlemesi Şiiri - Necdet Evliyagil şiiri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    2000 Yılı’nın Şiiri Ve İstanbul Şiiri – Necdet Evliyagil

    Yanılgı Şiiri – Necdet Evliyagil

    Yalnız Ve Yalnız Şiiri – Necdet Evliyagil

    Yalnızlık Şiiri – Necdet Evliyagil

    Yalnızlığa Övgü Şiiri – Necdet Evliyagil

    Yağmurun Düşündürdüğü Şiiri – Necdet Evliyagil

    Bunları da Okuyun

    Akbabalar Kelebekler Şiiri – Ahmet Telli

    28 Aralık 2021

    Sevdiğim Kadın Adları Gibi / 15 Şiiri – Akgün Akova

    29 Aralık 2021

    Melankoli Şiiri – Ataol Behramoğlu

    21 Mart 2022

    Yıldızları söndürmüş fırtına Şiiri – Cemil Meriç

    29 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    Ahmet Selçuk İlkan

    Unuttum İşte Şiiri – Ahmet Selçuk İlkan

    Ahmet Selçuk İlkan

    O senli yıllara bir çizgi çekip Gönül defterini kapattım işte Hasretle yanmaya değmezsin deyip Gözümde…

    Kazak Abdal Gibi Şiiri – Mahzuni Şerif

    29 Aralık 2021

    Peranın Eski Bİr Sokağında Şiiri – İlhan Berk

    29 Aralık 2021

    Yolcu Şiiri – Cemil Meriç

    29 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    Aplak Kuğum Baş Kaldırmış Gidiyor Şiiri – Dadaloğlu

    29 Aralık 2021

    Sabır Şiiri – Caner Kara

    20 Mart 2022

    İnci Sayıklaması Şiiri – Turgay Uçeren

    29 Aralık 2021
    Etiketler
    Abdurrahim Karakoç şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri Ahmet Selçuk İlkan şiirleri Pir Sultan Abdal şiirleri Agah şiirleri Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Karacaoğlan şiirleri Ruhsati şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.