Işık dolu bir dünyada yaşıyoruz.
Karanlığı aramayalım ne olur;
Aydınlığı her gece yitiriyoruz,
Mavisiz yaşantımda dünyam kahr’olur…
Her uykudan uyanılır mı sanıyorsun?
Düşlerle mi harcanır geçen bunca yıl?
Rüzgârları yakalayabiliyor musun?
Bir bulutlu gel, yağmurlarıma sarıl…
Gelmediğin zaman yine kalbimdesin.
Güzelim gözlerinle dolup taşarım.
İstanbul mavisi gibisin, nerdesin?
Yitik düşlerimlede de seni ararım.