Denizin;
Yaprakların dökülmesini andıran
Kuru ve hışırtılı seslerini
Duyabiliyor musun?
Boğaziçi’nin,
Sonbaharlarda kaldırımlara saçılan
Eflâtun renkli erguvan çiçeklerini
Avuçlayabiliyor musun?
Serçelerin,
Dallarla öpüşen
Işık-ışık cıvıltılı gülümsemelerini
Okaşayabiliyor musun?
Evet, o halde ne duruyorsun?
Özgür kuşlar gibi kanat çırpsana,
Mavi bulutlu gökboşluğuna doğru uçsana;
Biranda Cennete yaklaştığını
Onun kapılarına ulaştığını
Düşlerinde göreceksin.
Uyansan da, uyanmasan da
Arasan da bulamazsan da,
Köşe-bucak Boğaziçi’ni öpeceksin.