Bütün üzüntülerden kurtulmuş
mesafeler rahat ve sessiz yatıyor,
erişememek kaygusundan uzak
kollarını uzatıyor.
Serptim duygularımı mesafelere,
ben sonsuzda yaşıyorum;
dağılmışım parça parça bir kere,
ben bu muyum diye bakıp şaşıyorum.
Ne güzel mesafeler gibi olmak,
uzanıp yatmak boylu boyunca,
her türlü düşünceden ve kaygudan uzak
dolaşmak dünyayı bir uçtan bir uca.
Biz de ölümsüzlük denen yumaktan
mesafeler gibi çözülebilseydik,
tükenmek korkusu olmadan
son noktaya kadar gidebilseydik!