Rahoon’a yağmur usulca iner, incecik,
Düşer esmer yarimin kabrine incecik.
Sesinin kederi gel der, mahzunca
Gri ay ışığında.
Dinle sevgili,
Nasıl da tatlı, mahzun sesi çağırır sonsuzca,
Kimse yanıtlamasa bile, ve kara bir yağmur boşanır
O zaman, şimdi olduğu gibi.
Bizim kara yüreklerimiz de, ah sevgili, bırakalım uzansın
O’nun kırık kalbi gibi ve üşüsün
Altında ay grisi ısırganların, kara toprağın
Ve mırıldanan yağmurun.
(Trieste, 1913)
James Joyce
Türkçe’ye çeviren: İsmail Aksoy
“Pomes Penyeach”den (1927)