Sevda bahçesinde güller açarken,
Sen de açıl, sen de mor bir sümbül ol.
Gönül göklerinde kuşlar uçarken,
Sen de şakı, sende şeydâ bülbül ol…
Ha Hüseynî olmuş, ha Bestenigâr;
Bu şarkı sesinle dinlenir ey yâr…
Sen de bu şarkıyı neş’eyle söyle;
Mutluluğu üçe dörde katlasın.
Pervaneler gibi dönüver şöyle;
Seven sevsin, kıskananlar çatlasın! ..
Ha Hüseynî olmuş, ha Bestenigâr;
Bu şarkı sesinle dinlenir ey yâr…
Mahmur gözlerinle mahur bestesin,
Sende sevda mızrabına esin var.
Neva tellerini geren sestesin;
Aşkın şarkısında senin sesin var…
Ha Hüseynî olmuş, ha Bestenigâr;
Bu şarkı seninle dinlenir ey yâr…
NOT: İlk iki nakaratta geçen “sesinle” sözcüğü, son nakaratta “seninle” olarak okunmalıdır…