Benim bu sözlerim her daim sana,
Bir yuva yapıp da göçer imişsin.
Haklı nefeslerim kar etmez sana,
Buyruk okunurken kaçar imişsin.
Yazık senin endamına boyuna,
Muhabbetim vardır Havva soyuna,
Elin yetmez ab – i kevser suyuna,
Zehirden zıkkımdan içer imişsin.
Yıktığın her yere varan değilsin,
Ağyarsın ahrete yaran değilsin,
Çifte kantar yüke giren değilsin,
Kükrer deve gibi kaçar imişsin.
Hiç elin sözüne benzemez sözün,
Şu iki cihanda karadır yüzün,
Omuzu elifi kulağı, uzun,
Kösteği kırıp da kaçar imişsin.
Teslim Abdal eyder mevali başın,
Dünü günü koğdur kıybettir işin,
Terzisi mi oldun sen bu kumaşın,
Sındısın urmadan biçer imişsin.