Köyden havadis sormuşsun,
Hayat bir kumar oldu ha!
Duydun mu, biliyor musun?
Kancıklar tam-er oldu ha!
Salma geziyor salaklar,
Kuyruğa değer kulaklar.
Dünkü ot yiyen oğlaklar,
Bugün kan emer oldu ha!
Azdı eşekler temelli,
Kaşağı otuz, yem elli…
Sıpanın keyfinden belli
Semer de semer oldu ha!
Köhne gemi, yırtık yelken,
Yollara düştük çok erken.
Boynuza bühtan ederken,
Kuyruklar şamar oldu ha!
Sabırdır korkunun adı;
Bozuldu her şeyin tadı.
Huzurda huzur kalmadı,
Dert tomar tomar oldu ha!
Kimi soruyorsun kimden;
Yürekler pas tuttu nemden…
Ölçüyü yitirdik tümden,
Yüzükler kemer oldu ha!
Ötesini sorma, yeter…
Belki beterden de beter!
Aşk ekeriz, nefret biter.
Haccac’lar Ömer oldu ha!
Ben az derim, sen çok anla,
Bu mektup son mektup sanma.
Biraz emek verdim amma,
Tımar da tımar oldu ha!
(Vur Emri)