Tutuşturmak istersen halkın gönlünü,
Titretmek istersen en ince tellerini,
Söylenecektir elbet, acı hasret şarkısı,
Gereksizdir, mânâsız, gülüp oynamanın.
Karanlıktır, kederlidir ömür yolu,
Bu dünyada kim geldiyse sana doğru,
Şüphesiz onun, yaralı göğsü,
için için yanar, hasretlerle dolu.
Zavallı adam! Oynayıp gülse de,
Dertlerini içinde saklar.
Ömrümüz oyun değil, bayram değil.
Gamsız olan kimse, insan değil.
Birazcık mutlu olur sarhoş,
Zehri içince kendi kendine der:
“Dünya nasıl da güzel, ne huzurlu,
Bu dünyada benden büyük kim var?