Çok geç duydum uzak gurbette:
Esenboğa yemiş canlarımızı,
Ateş düştü, yüreğimde koptu tel,
Can dayanmaz, donar kan,
Sisten başka yok mu sorumlu?
Bir türlü varmıyor demeye dilim,
Yüz binlerde seçkindi usuyla,
Yalan, al bulunmazdı işinde
Işık içindeydi çevresi “Günce”
Çam dalını okşarken sevgi dolu
“Buraların altı denizce su” diyordu.
Kördüğümleri çözerdi kıvrak zekası,
Ak güvercinler uçardı gözlerinden.
Bilgin, ozan yetenekli insan,
Yarım kaldı düşleri, kitapları
Yiğit, dost bir yıldız daha kaydı.