Has bahçede biten bir gül uğruna
Bülbül gibi almış ahu zar beni
Özümü yandırdım aşkın narına
Bundan sonra kabul etmez har beni
Bir güzel sevmişem hublar içinde
Emsali bulunmaz Çin u Maçin’de
Anadan doğmayım dört dağ içinde
Üşütmez etraftan yağan kar beni
Bir kerece gelmiş oldum cihana
Bu aşkın elinden ben yana yana
Bir Dertli Divani diyerek bana
Kendine bağladı güzel yar beni