Bunları da Okuyun

    Âgâz-ı Gazeliyyât 110 Şiiri – Agah

    29 Aralık 2021

    Sözcükler Şiiri – Anne Sexton

    29 Aralık 2021

    Sevmek İçin Geç Ölmek İçin Erken Şiiri – Attila İlhan

    28 Aralık 2021

    Gözlerinin Mavi Limanında Şiiri – Nizar Kabbani

    29 Aralık 2021

    Âgâz-ı Gazeliyyât 106 Şiiri – Agah

    29 Aralık 2021

    Kadın Nedir, Çiçek Nedir? Şiiri – Ahmet Haşim

    10 Eylül 2025

    Ölçü Birimleri Şiiri – Blaga Dimitrova

    29 Aralık 2021

    Sabahtan Uğradım Ben Bir Güzele 3 Şiiri – Karacaoğlan

    29 Aralık 2021

    Mahlas Üzerine Ser Mahlas Diye Şiiri – Seyrani

    29 Aralık 2021

    Gökyüzü Saatleri Şiiri – Arif Ay

    29 Aralık 2021
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Yabancı Şairler»Ralph Waldo Emerson»Hermione Şiiri – Ralph Waldo Emerson

    Hermione Şiiri – Ralph Waldo Emerson

    Ralph Waldo Emerson- Ralph Waldo Emerson
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    Bir tepeye uzandı bir Arap
    Ve yaktı hasret türküsünü,
    Dilinden inciler döküldü:
    Bir tek yaz kuşu
    Kederini duydu,
    Öyle bir iç çekti ki derinden
    Kırlangıçlar havalandı yerden.

    ‘Söylendiği gibi içi dışı bir değilse
    Güzellik güzel değildir gözümde,
    Dehanın saltanat asası güneşsiz aysız
    Zirveye çıkar kendi çevresinde.
    Kendinde öyle bir topladı ki Hermione
    Toprağın ve denizin parlaklığını,
    Vadiler, adalar, bulutlar, ağaçlar
    Andırdı duruşunu, adımlarını.

    Ne ufak tefek takılar isterim,
    Ne saç lüleleri tutam tutam,
    Kesip alınmış o güzel başından,
    Bu sabah hor göremez
    Dağlar ve sisli ovalar
    Devasa portresini onun.
    Hepsi onu müjdeler,
    Onun kılığına girer,
    Hanendeleri şanının,
    Hepsinin esin perisi o kadın.

    ‘Daha yükseğe sevgili kırlangıçlar! Ne dediğime aldırmayın
    Ah! bakmadan ne kadar güçlü olduğuna zayıfların
    Söyleyin, hepsi bu kadar mı?
    Ne derseniz inanırım,
    Sizi o Suriyeli sanırım.

    ‘Her biri birbirine sıkıca geçen
    Onun soyundanım ben,
    Eski Basra’nın okullarında eğitim gören bendim,
    Bir münzevi gibi kasvetli kitaplar üstüne ant içtim,
    Mutlu bir damat olmak için ne zor bir durum!
    Ama bir dokunuşunla kurtuldum.
    Fırlattığında meteor bakışlarını,
    Dünyevi kaderden bahsettik,
    Her boyutunu ölçtük biçtik.

    ‘Eskiden ayrıydım sizden,
    Artık aranızdayım ben,
    Sürüden ayrılan koyun uzak bir mesafeden
    Nasıl fark edilirse bir seyyah tarafından
    Bir kapı gibi dağın yüreğine açılan,
    Öyle çıkardın taşocağından kayaları
    Ve açtın önümdeki sarp yolları.

    ‘Şimdi dolaşır tuhaf bir âlemde,
    Aldanmış ve lanetli bir halde,
    Beni teselli eder benim soyumdan gelen,
    Kan kardeşimdir güney rüzgârı,
    Mis kokulu korulardan geçerek gelir,
    Sıcak iklimlerden çeşni getirir,
    Ve parıltılı her açıklık,
    Kuytu bir alacakaranlık,
    Açığa çıkarır şeklini.
    Orman yolundan saptı,
    Gün geldi meydana çıktı.
    Otururken kıyısında akarsuyun
    Ve seyrederken solduğunu günışığının
    Geçiverdi içinden dalgaların.

    ‘Nehirler, güller, yalçın kayalar, kuşlar,
    Ayaz, güneş ve kadim gece
    İsterim ki bana el versin,
    Ve avuntular vaat etsin.
    “Cesaret! biz müttefikiniz,
    Hep sende aklımız fikrimiz,—
    Zinciri türlerin,
    Uzak silsilelerin;
    Senin yaptığını yapmalı o,
    İradesi üzre var olmalı o,
    Rüzgârlarla, akarsularla,
    Güneşli şenlikleriyle sonbaharın,
    Ezgilerle, ve düşüncesiyle ezgilerin
    Sarmaş dolaş bir halde
    Kavuşacaksınız birbirinize.
    Takip etme hiç uçup giden ayak izlerini,
    Çıkar karşına bir gün o gösterir kendini.

    ÇEVİRİ: Volkan HACIOĞLU

    Hermione Şiiri - Ralph Waldo Emerson Hermione Şiiri - Ralph Waldo Emerson şiiri Ralph Waldo Emerson şiirleri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    Dünya-Ruhu Şiiri – Ralph Waldo Emerson

    Doğa’nın Şarkısı Şiiri – Ralph Waldo Emerson

    En İyisi Sen Ol! Şiiri – Ralph Waldo Emerson

    Savunma Şiiri – Ralph Waldo Emerson

    Özür Şiiri – Ralph Waldo Emerson

    Bunları da Okuyun

    Danton’un Çaydanlığı Şiiri – Can Yücel

    28 Aralık 2021

    Yankı Şiiri – Akgün Akova

    29 Aralık 2021

    Aşki Şiiri – Neyzen Tevfik

    29 Aralık 2021

    Sözcül Şiiri – Özdemir Asaf

    29 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    A. Kadir Bilgin

    Başka İş Şiiri – A. Kadir Bilgin

    A. Kadir Bilgin

    Hep merak ederim Nasıl sevişir kardelen çiçeğiyle kar Ve kar damara nasıl akar, Uzatıp başını…

    Müfredât 102 Şiiri – Aziz Mahmud Hüdayi

    29 Aralık 2021

    Nasıl Bir Sevdaysa… Şiiri – Attila İlhan

    28 Aralık 2021

    Sevgili! Bir Başka Güzelsin Şiiri – Ömer Hayyam

    28 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    Tomas’la Vedalaşma Şiiri – Ernesto Che Guevara

    29 Aralık 2021

    Dost Beni Şiiri – Aşık İsmail Daimi

    29 Aralık 2021

    Tercüme-l Hâlim Şiiri – Neyzen Tevfik

    29 Aralık 2021
    Etiketler
    Agah şiirleri Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Karacaoğlan şiirleri Abdurrahim Karakoç şiirleri Ahmet Selçuk İlkan şiirleri Pir Sultan Abdal şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri Ruhsati şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.