Âl ile istedüm öpmek o ‘ızârı alı
Kızarup şermden oldı ruhı gül-şeftâli
Ser-i zülf ile gönül çıkmak olurdı başa
Benleri fitneden ammâ ki degüldür hâlî
Nûş-ı câm-ı mey ile gûş-ı ney-i dil-keşdür
Bezm-i devrânun eger var ise dâdı dâlı
Delükanlulugın arturdı ‘aceb hikmetdür
Puhte olup meyün oldukça ziyâde sâli
Hattınun karaları görinür oldı ‘Âşık
Kıyılayı gör eyü gelmedi Kur’ân fâlı