Cânâ ‘arakla olmaz o la’l-i müzâb telh
Çog olsa gerçi şerbeti eyler gül-âb telh
Rûyundan ayrılan ‘arak acı gelür bana
Ayrılmag ile gülden olurmış gül-âb telh
Sensüz behişt ehline kevser hamîm olur
Şevkünle ehl-i dûzehe gelmez ‘azab telh
Milh ücâcı ‘azb-ı Fırât ide şevk-i vasl
Bîm-i fırâkun ile ola şehd-i nâb telh
Yok meyl acı yaşuma cânânda ‘Âşıkâ
Gerçi ki mu’teber olur olsa şarâb telh