Cemâlün mihri her yirde olurken gün gibi tâli’
Tulû’ itmez benüm külbemde hîç birgün ‘aceb tâli’
Ne kara baht u bed-ahter sitârem var ki zulmetle
Fürûg-ı pertev-i hûrşîd-i rahşâna olur mâni’
Şeb-i târîk-i bahtum bulmaya bir zerrece pertev
Eger her necm bir mihr olup envârı ola lâmi’
Teveccüh itse tâ ki ben zelîl ü zâre bir devlet
Çagırur her tarafdan tâli’-i şûmum ki yâ Dâfi’
Benem ol ‘Âşık-ı nâ-çâr ki ‘âlemde bulımadum
Ne bir muhlis ne bir mesned ne bir melce ne bir şâfi’