Dilâ gerd-i ruh-ı yârı hat-ı ‘anber-feşân tutdı
Diyâr-ı Rûmı tevkî’-ı Süleymân-ı zemân tutdı
Hevâ-yı kaddün ile serv iderdi bâgdan reftâr
Çeküp zencîre anı yetişüp âb-ı revân tutdı
Degül şeb ey kamer-ruh sen güneş yüzli firâkından
Bir âh-ı sûz-nâk itdüm ki âfâkı duhân tutdı
Harâret irmesün tâb-ı cemâlünden diyü hûrşîd
Yüzine günlük eyleyüp sehâbı sâyebân tutdı
Hümâ-yı zülfi reşkinden o mâhun ‘Âşıkâ ‘ankâ
Görüp başın alup mülk-i ‘ademde âşiyân tutdı