Ey meh-i ruhsâruna hûrşîd ü keyvân müşteri
Kangı dürcün gevherisin kangı burcun ahteri
Handen olmışdur görür reftârun âdem öldürür
Kangı gülbün goncesisin kangı gülşen ‘ar’arı
Hey kıyâmet kandasın kim reh-güzârundan yana
Çeşm-i hasretdür mezârum hâkinün nergisleri
Çokdan isterdüm zen-i dünyâya ben virmek talâk
Himmet-i ‘ışk irdi oldum sözümün bu gün eri
Mâl ıssın söyledür ‘Âşık meseldür söylenür
Dilde ‘ışkıdur didürden bana bu şi’r-i teri