Gönlümi yıkmış idi irişdi hat-ı gubâr
Meşhûrdur ki yar yıkıldugı gün tozar
Dil zîr-i bâd-ı derdde ham oldı dâl-veş
Gitdükce yâr yine yükin yukarı yıgar
Sordum lugaz idüp dil-i dil-dârı kendüye
Diyver ne didi senün olsun Demirhisar
Düşdi za’îf oldı yolunda gubâr-ı ten
Varmaga işigüne gerek niçe rûzgâr
Ben gülşen içre aglayıcak ‘Âşıkâ seher
Çaglan geçerdi gerçi seke düşdi cûy-bâr