Her tolusı bedr olur her cur’asıdur bir hilâl
Bezmine cânlar virür ol âfitâbun ehl-i hâl
Ger günâh ise mahabbet dostum kanum sebîl
Cürm ise vaslun temennâsı begüm katlüm helâl
Bir yabana atdıgun tırnagına degmez senün
Kangı kec-râdur diyen kim kaşuna benzer hilâl
Gitdi başdan ‘akl u dilden sabr u elden ihtiyâr
Kaldı cismüm haste cânum nâ-tüvân dil bî-mecâl
Kellimînî yâ humeyrâ zevk-i la’lündür dile
Câna zülfünden irer bûy-ı erihnî yâ Bilâl
‘Âşık-ı üftâdeden ‘âr itme kim derd ü gamun
Anı bir şekl itdi ki görsen dahi bilmek muhâl