Kurtuluş yok olalı dâmâd elinden kızlarun
Bir kulum ki olmadum âzâd elinden kızlarun
Kime idem bilmezem bîdâd elinden kızlarun
Âh elinden kızlarun feryâd elinden kızlarun
Bilmezem ki âgûmı katıldı çölmek aşına
Biri togar irmeden kızun birisi yaşına
Yir komadılar bana varmaga ocak başına
Âh elinden kızlarun feryâd elinden kızlarun
Biri yüksekden beşikde nâleye âgâz ider
Uyar alçakdan ana kundakdagı âvâz ider
Bî-usûl eyler felek hakkâ katı nâ-sâz ider
Âh elinden kızlarun feryâd elinden kızlarun
Aglamakla merdüm-i çeşmüm n’ola olsa bebek
Cübbe vü destârı hep oglân bizi itdi felek
Mübtelâ olan bilür bunı ne hâcet ben dimek
Âh elinden kızlarun feryâd elinden kızlarun
Korkarum kaht-ı ricâl olup bula kızlar revâc
Erlere nâ-merde kızlar çekdirürler ihtiyâc
Bu kadar tutmac yapana kanda bulam bulamac
Âh elinden kızlarun feryâd elinden kızlarun
Ne ocak ma’lûm ne dîvâr belli ne eşik
Her yana baksam görinmez gözüme illâ beşik
Korkaram ki seyl ala tutdı evi delik deşik
Âh elinden kızlarun feryâd elinden kızlarun
N’ola düzsem ezgiyi şimden gerü aglamaga
İre mi âyâ elüm bir çükcegiz ohşamaga
‘Âşık oglancuklar ile hasretüm oynamaga
Âh elinden kızlarun feryâd elinden kızlarun