Federico Garcia Lorca’ya
Ah ne kadar da uzak denizler, ovalar, dağlar!
Ağarmış saçlarımı başkaları görüyor şimdi.
Gitmedim hiç Gırnata’ya.
Saçlarım ağarmış, yıllarım yok olmuş.
Eski silinmiş patikaları bulurdum da.
Görmedim hiç Gırnata’yı.
Uzatın yeşil bir ışık dalı bana.
Doludizgin adımlar verin, ah dizginler kısa.
Gitmedim hiç Gırnata’ya.
Hangi düşman tutmuş bütün surları?
Rüzgârda kimdir toplayan özgürlüğü?
Gitmedim hiç Gırnata’ya.
Bahçelerine kilit vuran kim bugün?
Kim zincir vurmuş çeşmelerinin akışına?
Gitmedim hiç Gırnata’ya.
Gelin, hiç gitmemiş olanlar Gırnata’ya.
Orada dökülen kan var, beni çağıran kan.
Gitmedim hiç Gırnata’ya.
En güzel kardeşin döktüğü kan.
Avluya yayılmış, mersinlere sıçramış.
Gitmedim hiç Gırnata’ya.
Kanı var mersinler üstünde en iyi dostumun.
Darro’daki kan, Genil’deki kan.
Görmedim hiç Gırnata’yı.
Surlar yükseliğince azmimiz pek.
Dağlardan denizlerden ovalardan gelin.
Gideceğim Gırnata’ya.
ÇEVİRİ: Oğuz Yaşar A.