Güler yüzünü evinde bıraktı
Taktı çatık kaşlarını
Ciddi
Destur dedi
Yola düzüldü çelebi
Akşam üzeri
Besmeleyle girdi
Meyhanesinden içeri
Peçeteler sakız beyazı
İnce belli
Tonbul kadehler
Yerli yerinde
Mum gibi
Ayakta buldu garsonlarını
İlk müşteri
Şair Cahit Sıtkı
Cam dibinde
Düşünür boşyere geçtiğini
Otuz beş yılın
Tülden seyreder caddeyi
İnsanlar geçer önünden
Düşünceli
Umudu gelecek günlerde şairin
Ağır beste fıstıki makam
Geçti tezgahın başına
Bizim çelebi
Ciddi
Baş köşeye
Büstün altına
Kendi eliyle taktı
“Errızkı Taalâllah” levhasını
Sonra iki tek attı kaçamak
Ben levhaya bakarken
Ciddi
Yüzü güler gibiydi