I
Hayâl-i la‘li tâ kim dîde-i bî-hˇ âba düşmişdür
Gözüm merdümleri bezm-i şarâb-ı nâba düşmişdür
‘Aceb sabr ü tahammül ma‘den-i sîmâba düşmişdür
Yine ‘aks-ı ruh-ı dilber dil-i pür-tâba düşmişdür
Sanursın pertev-i mehdür ki rûy-ı âba düşmişdür
II
‘Adû-yı cân u dil gamzen mi ebrûlar mıdur yoksa
Edîb-i fitne sâhirler mi câdûlar mıdur yoksa
Şüküfte gülşen-i cennetde şebbûlar mıdur yoksa
Dökülmüş ‘ârızun üstünde gîsûlar mıdur yoksa
Ya sünbül sâyesidür pertev-i mehtâba düşmişdür
III
Sipihrün mezra‘ında kalmamış bir hûşe-çîn hergiz
Ki tuhm-ı fitneden hâlî degül rûy-ı zemîn hergiz
Bu mâtemhânede eksik degül âh u enîn hergiz
Nesîm-i merhametle olmadı sâhil-nişîn hergiz
Cihânda fülk-i ‘işret gûyiyâ girdâba düşmişdür
IV
Ne lâzım mübtelâ-yı ‘aşka dehrün gayr-ı âmâli
Yeter sermâye-i ‘işret temâşâ-yı hat u hâli
Nice âşüfte olmaz ‘âşık-ı mahzûnun ahvâli
Degüldür bir nefes sevdâ-yı zülf-i yârdan hâli
Dil-i pür-hûn anunçün böyle pîç ü tâba düşmişdür
V
Çemende meclis-i rindân sürûr-âmîz imiş bildüm
Leb-i gül-reng-i sâkî bâdeden perhîz imiş bildüm
Dil-i mahzûn-ı Âgâh inbisât-engîz imiş bildüm
Bu şeb bezm-i harîfân neş’eden leb-rîz imiş bildüm
Meger kim şi‘r-i Vâlî hâtır-ı ahbâba düşmişdür