Bunları da Okuyun

    Gine Mihman Gördüm 2 Şiiri – Şah Hatayi

    29 Aralık 2021

    Deli Olmak İşten Değil Şiiri – Ümit Yaşar Oğuzcan

    28 Aralık 2021

    Ölüm Hayatı Kuşatalı Beri Şiiri – İsmail Uyaroğlu

    29 Aralık 2021

    Dîvân-ı İlâhîyât 119 Şiiri – Aziz Mahmud Hüdayi

    29 Aralık 2021

    Bileydim Lâyık Olmadığını Şiiri – Nurullah Genç

    29 Aralık 2021

    Doğu Lansing’de Bir Anahtar Şiiri – Jorge Luis Borges

    29 Aralık 2021

    Nasihat Şiiri – Karacaoğlan

    29 Aralık 2021

    Kardeşim Bir Pilottu Şiiri – Bertolt Brecht

    29 Aralık 2021

    Hayal ve Gerçek(ay ışığı pencerenden girende) Şiiri – Abdurrahim Karakoç

    28 Aralık 2021

    Dinleme Başını Şiiri – Can Yücel

    28 Aralık 2021
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Dönemler»Cumhuriyet Dönemi»Özdemir Asaf»Yumu Şiiri – Özdemir Asaf

    Yumu Şiiri – Özdemir Asaf

    Özdemir Asaf- Özdemir Asaf
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    YUMU

    Ortalığa çıkarsam,
    Bütün kentte duyulur,
    Biri alır diyordum.

    Açsam ardına kadar
    Bir gönül kapısını,
    Biri kalır diyordum.

    Bir şey’ler anlatmaya,
    Ya da bir şey sormaya
    Biri varır diyordum.

    Görürler yazdığımı,
    Dururlar geçerlerken;
    Biri döner diyordum.

    Anlatırlar evlerde,
    Dinlerler akşamları;
    Biri sezer diyordum.

    Beklem’li günler geçti,
    İçimden kimler geçti;
    Biri bilir diyordum.

    Kapılar örtük kaldı,
    Sofralar örtük kaldı,
    Biri gelir diyordum.

    Yazı oldu bir kitap,
    O kitaba bir cevap
    Biri verir diyordum.

    Özdemir Asaf şiirleri Yumu Şiiri - Özdemir Asaf Yumu Şiiri - Özdemir Asaf şiiri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    Hoşçakal Şiiri – Özdemir Asaf

    İstanbul ‘Da Olmak İsterdim Şiiri – Özdemir Asaf

    Benden Sonra Mutluluk Şiiri – Özdemir Asaf

    Güzel’e Şiiri – Özdemir Asaf

    Bu Sevgidir Şiiri – Özdemir Asaf

    Bekle Dedi Şiiri – Özdemir Asaf

    Bunları da Okuyun

    Vitrindeki Bebek Şiiri – Ali Yüce

    29 Aralık 2021

    Değişme Şiiri – Sedat Umran

    29 Aralık 2021

    Ne Yağmur… Ne Şiirler.. Şiiri – Ataol Behramoğlu

    21 Mart 2022

    Birlik Şiiri – Abdurrahim Karakoç

    28 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    Neşet Ertaş

    Ay Dost Deyince Yeri Göğü İnleten Şiiri – Neşet Ertaş

    Neşet Ertaş

    Ay dost deyince yeri göğü inleden Muharrem ustaydı bunu dinleden dinleden Gönül kırmazdı bilerekten binleden…

    Ne Çok Enkaz Şiiri – Ahmet Necdet Sözer

    29 Aralık 2021

    Kanto L Şiiri – Ahmet Ada

    29 Aralık 2021

    Her Şeyi Birden İstemek Şiiri – Attila İlhan

    28 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    İtmez Nazar Yüzüne Bahan Âfitâba Hîç Şiiri – Ahmedi

    29 Aralık 2021

    Kadın Olmak Şiiri – Blaga Dimitrova

    29 Aralık 2021

    Kalırsam, Surları Yıkmak İsterim Şiiri – Nurullah Genç

    29 Aralık 2021
    Etiketler
    Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri Agah şiirleri Karacaoğlan şiirleri Pir Sultan Abdal şiirleri Ahmet Selçuk İlkan şiirleri Ruhsati şiirleri Abdurrahim Karakoç şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.