Gelin sorun ey yarenler ol vaktin ben kande idim
Aşk denizine daluben derya-yı ummanda idim
Bu yerler bunda gelmeden gökler melâik dolmadan
Mülke bünyad urulmadan mülkü yaradanda idim
Kaygu eli ermez idi gussa gözü görmez idi
Endişe şehrinden taşra bir ulu mekânda idim
Bu işlerde olan kişi terk ede cümle teşvişi
İçeriden içeriye key lâtif nihanda idim
Benim gibi bu cihana yüz bin gelirse az ola
Benim gelişim şimdidir Üstad’da Kuran’da idim
Dört kitabı okumadan itip sancıp kakımadan
Ezber ettim sebakımı bu aşka hanende idim
Padişahtan destur oldu bizi bunda mülke saldı
İki cihan uçmak oldu uçmakta Rıdvan’da idim
Ol Hak beni bekler idi her kandeysem saklar idi
Aşk urganı ucundaki ol kandil-i canda idim
Yıldız idim nice zaman gökte nıelâik arzuman
Cebbar-ı âlem hükm eder ben ol zaman anda idim
Yüz yetmiş bin feriştehler saf bağlayıp durıcağız
Cebrail’i anda gördüm ol ulu divanda idim
Doksan bin kelimeyi Hak söyleşicek Habîb ile
Otuz bini sırr olıcak ben ol sırr olanda idim
Yunus eydür ben ol vaktin benim ile değil idim
Ben ol olup ol ben olup derya-yı ummanda idim