Bunları da Okuyun

    Yetmedi mi Bu Gaflet? Şiiri – Caner Kara

    20 Mart 2022

    Çiçekli Şiirler Yazmak İstiyorum Bayım! Şiiri – Didem Madak

    29 Aralık 2021

    Fıskiyeliler Şiiri – Ahmet Ada

    29 Aralık 2021

    Makine Başı Şiiri – Aşık İhsani

    29 Aralık 2021

    Ağlama Defteri Şiiri – Ali Asker Barut

    29 Aralık 2021

    Eski Kadınlar Şiiri – Cemal Süreya

    29 Aralık 2021

    Ben Var Ölmek Şiiri – Ülkü Tamer

    18 Ağustos 2025

    Açık Açık Çağırır Aşkını Şiiri – Cahit Zarifoğlu

    29 Aralık 2021

    Bahar Gelsin Şu Dağlara Gideyim Şiiri – Aşık Reyhani

    29 Aralık 2021

    Kudret Lisanından Kur’an Okundu 1 Şiiri – Seyrani

    29 Aralık 2021
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Yabancı Şairler»Louis Aragon»Son Söz Şiiri – Louis Aragon

    Son Söz Şiiri – Louis Aragon

    Louis Aragon- Louis Aragon
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    Boş eller ve gözlerle duruyorum yaşamın ve ölümün eşiğinde
    Ve sesini duyduğum bu deniz;
    Boğulanları geri vermeyen bir denizdir zaman
    Ve benden sonra dağıtacaklar ruhumu, ezik düşlerim
    Sözlerim şimdiden ıslak dudağımda
    Bir yaprak gibi kuruyor işte

    Bu dizeleri kollarım sonuna kadar açıkken yazacağım
    Duyulsun kalbimin orda dört kez çarptığı
    Geçeceğim boğazımı ve sesimi ve nefesimi ve şarkımı ölümü göze alarak

    Bendim seçen bu çarmıha germe boyutunu vermeyi dizelerime
    Ve şans nasıl öyle düşsün üstüme dizelerin durağındaki bıçak
    En sonunda gerekecek ölçüsüzlüğüme uygun bir ölçüye ulaşmak

    Yaşam rüzgarların kat ettiği kocaman hüzünlü bir şato gibi geçmiş olacak
    Yolu niye buraya düşmüştür kimse bilmez belki her şey bir düştür
    Gençken meleklerin zaferi yakındır diye söz edilirdi bana
    Ah nasıl inanmışım nasıl da kanmışım sonra yaşlandım işte
    Oysa ihtiyarlara kalan çok ağır ve çok kısa öyle ki rüzgar başka türlü eser onlara

    Kurbana tercih edilen gölge, ey zavallılar kimse medet ummasın gelecekten
    Sokakta oynayan küçük çocuklar! Sonsuz acıyorum sizlere
    Görüyorum önünüzdeki her şeyi mutsuzluğu kanı ve usancı
    Hatalarımızdan hiçbir şey anlamamış olacaksınız
    Düşlerimizden hiçbir şey öğrenemeyeceksiniz
    Hiçbir işinize yaramış olmayacağız bedelini kendiniz ödeyeceksiniz
    Omzunuzun çöktüğünü görüyorum
    Alnınızdaki alışkanlıkların kırışıklıklarını da

    Düşünün hele bir kez canlı parmaklarını etten ellerini çarka sokanları
    Durum değişsin diye ve düşünün işte kafeslerini bile tartışmayanları
    İnsanın hakkı olabilir umutsuzluğa, bir anlık duraklama hakkı yokken
    Ve her şey alt üst olabilir, insan insandan sorumlu ise
    Büyük olaylar yaratıldı gördük, ama korkunç olanları da vardı içlerinde
    Zira her zaman kolay değildir ayırt edilmesi kötü ile iyinin

    Siz de geçtiğimiz yerden geçeceksiniz açık bir kitap gibi okuyorum içinizi
    İçinizde çarpan kalbi duyuyorum bu kalp nasıl çarpıyorsa benim içimde
    Onu nasıl eskiteceğinizi biliyorum paslandırıp onu nasıl eskiteceğinizi

    Moral bozmak için söylemiyorum bunu hiç’e bakmak gerekir
    Yalnız değiliz dünyada şarkı söylemek için oyunsa şarkıların tümü demektir
    Ne önemi var bir varsayım gibi beni yarı yolda terk etseniz de
    Ben de terk ediyorum sizi son kez ayağa kalkan bir oyuncu gibi

    Sitem etmeyin bana gözlerimde taşıdığım gölgeden bir şeyler yansırsa dışarıya
    Artık bir armağan veremem size bu karanlık aşktan başka

    Louis Aragon şiirleri Son Söz Şiiri - Louis Aragon Son Söz Şiiri - Louis Aragon şiiri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    Yağmur Damlalarını Kıskanırım Şiiri – Louis Aragon

    Ve Taş Düşmeye Devam Ediyor Bir Yıldız Derinliğine Şiiri – Louis Aragon

    Sürekli Devinim Şiiri – Louis Aragon

    Sana Büyük Bir Şey Söyleyeceğim Şiiri – Louis Aragon

    Ramak Kalmıştı Şiiri – Louis Aragon

    Can Kurtaran Simiti Şiiri – Louis Aragon

    Bunları da Okuyun

    Yankı Şiiri – Akgün Akova

    29 Aralık 2021

    Arayacaksın Şiiri – Ahmet Selçuk İlkan

    28 Aralık 2021

    Kanto XXX Şiiri – Ahmet Ada

    29 Aralık 2021

    Aşk Artık Burada Yaşamıyor Şiiri – Ahmet Selçuk İlkan

    28 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    Aşık Sefai

    Su Şiiri – Aşık Sefai

    Aşık Sefai

    Azizimn su diye ağlar Mecnun hu diye ağlar Deryada bir gül açmış O da su…

    Seni Düşündüğüm Türkü Şiiri – Afşar Timuçin

    29 Aralık 2021

    Üçüncü Arz-ı Hâl Şiiri – Neyzen Tevfik

    29 Aralık 2021

    Dinleyin Ağ’lar Birer Birer Şiiri – Karacaoğlan

    29 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    Geçen Günler Şiiri – Mahzuni Şerif

    29 Aralık 2021

    Şol Cennetin Irmakları Şiiri – Yunus Emre

    29 Aralık 2021

    Cân Yüzün Zülfüni İster Rûzu Şeb Şiiri – Ahmedi

    29 Aralık 2021
    Etiketler
    Agah şiirleri Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Ruhsati şiirleri Ahmet Selçuk İlkan şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri Pir Sultan Abdal şiirleri Karacaoğlan şiirleri Abdurrahim Karakoç şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.