İki üvey kardeştir
yalnızlık ve gurur
cikcikciim cikciim
kim benzerinin eşidir
kuş suretini gökte arar
biri babasını hiç görmemiş
gururun babası mutsuzluk
cikciim cikciim
anaları işveli sevinçmiş
öldüğünde ikisi de çocuk
yalnızlığa sorsan abladır
gurura diklenmek düşer
cikciim cikciim
küçüğündeki nişan yaradır
ablası ayın altında üşür
yeryüzünden kovuldular
gökte adresleri yok
cikciim cikciim
kimin kanadı kimi sarar
arada acıdan bir boşluk