işte kapandı suratıma bütün telefonlar
büyük çarpılar koydular çaldığım kapılara
çıkardılar kentin planından geçtiğim sokakları
zayıf bileklerim kaldıramıyor bağlanan telleri
vücudum kundaklanıyor, dinamitler parçalıyor göğsümü
bir cayırtı yayılıyor içime, dinamo çevrildikçe
(bir martı günü de kapanmıştı üstümüze kapılar
o zaman da çoktuk, duvar diplerinde buluşmuştuk
İNCE ACI BİR GÜNEŞ sızıyordu saçaktaki buzlardan
o mart gününden KALDI AVUÇLARIMDA kırık anahtarlar
GÖZBEBEKLERİMDE bıçak GÖLGESİ, kan kokusu saçlarımda)
BİR FIRTINADIR DOLAŞIP DURUYOR DİLİMİN UCUNDA