Bunları da Okuyun

    Saklı Su Şiiri – Behçet Necatigil

    29 Aralık 2021

    Zülfüñ Ki Târ-ı Eşk-i Şiiri – Baki

    29 Aralık 2021

    Liman Şiiri – Sunay Akın

    20 Mart 2022

    Bahar Gelme Üstüme… Şiiri – Can Dündar

    29 Aralık 2021

    Sakalsız Bir Oğlanın Tragedyası Şiiri – Arkadaş Zekai Özger

    29 Aralık 2021

    Anlaşılması Güç Bir İnsanlık Şiiri – Cahit Zarifoğlu

    29 Aralık 2021

    Bi Tane Daha Şiiri – Bedri Rahmi Eyüboğlu

    29 Aralık 2021

    Âşık Olduk Dâm-ı Zülf-i Yâre Düşdü Gönlümüz Şiiri – Nef’i

    29 Aralık 2021

    Yüreğim Kanıyor Şiiri – Yusuf Hayaloğlu

    28 Aralık 2021

    Sende Şiiri – Erzurumlu İbrahim Hakkı

    29 Aralık 2021
    Facebook Twitter Instagram
    Facebook Twitter Instagram
    Şiirhane
    • Anasayfa
    • Dönemler
      • Cumhuriyet Dönemi
      • Yedi Meşaleciler
      • Fecr-i Ati Topluluğu
      • Garipçiler (1. Yeni)
      • Halk Edebiyatı
      • İkinci Yeniciler
      • Milli Edebiyat
      • Öz (Saf) Şiir Dönemi
      • Tanzimat Edebiyatı (1. Dönem)
      • Tanzimat Edebiyatı (2. Dönem)
      • Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
      • Toplumcu Gerçekçi Şiir Dönemi
      • Servet-i Fünun Edebiyatı
    • Yabancı Şairler
    • Rastgele Şiir
    • İletişim
    Şiirhane
    Anasayfa»Cahit Koytak»Köşe Şairi Şiiri – Cahit Koytak

    Köşe Şairi Şiiri – Cahit Koytak

    Cahit Koytak- Cahit Koytak
    Telegram VKontakte Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email WhatsApp
    Paylaşın
    Facebook Twitter LinkedIn Pinterest Email

    Bunca çimen, bunca çiçek, bunca ezgi,
    bunca ahenk
    Ve oyun ve sanat ve rüya ve gerçek…
    Bin bir yüz, bin bir maske ve mizansen karşısında
    Kaya gibi yerinden oynatılmaz şairler,
    ‘Sarsılmaz’ şaireler –farkındayım, farkında-
    ııh! deyip dudak kıvırıyorlar bana.

    Eleştirmenler kem küm edip susuyor.
    İsimsiz ve çehresiz okursa, daha güzeline, daha
    görkemlisine zaten alışık gibisine
    Okuyup geçiyor, okuyup geçiyor
    benim ‘şen’ terennümlerimi.
    Ve tüketerek, böylece, gizliyor faniliğin
    –sanatmış, bilgelikmiş, falan, feşmekân…
    her şeyi bir avuç toza çeviren- gündelik elemini.

    Bense, inanır mısınız, onlar, şöyle derinden
    bir oh çekip rahatlasınlar diye,
    Diyorum ki kendime, artık açıklayayım,
    Bu, halatları yılanlara çevirme sanatının sırrını,
    Bu, bütün zamanların, bütün sanatlar için
    bilinen en eski ‘numara’sını!

    Dinleyin, siz ey yaratıcı şairler,
    siz ey aklın güzellik uykuları,
    siz ey akıl hocaları yüreğin,
    Kiminiz legolarla, kiminiz sözcüklerle
    Pek şirin, pek yüksekçe,
    Ama yine de akla ve yüreğe sığan,
    Kolay yenilir yutulur kulecikler
    dikerken dergi sayfalarında,
    Ben, bu gazete köşesinde, ateş yiyen, ateş içen,
    ateş soluyan
    Ve solungaçlarından, burun deliklerinden,
    Gül, yasemin, karanfil vesaire vesaire püskürten
    mekanik bir semender icat ettim kendime,
    Bir ‘geri dönüşüm’ makinesi, sizin anlayacağınız…
    (Şiir makinesi de diyebilirsiniz ona.)
    Olay bu, ve ‘numara’ ortada!
    Var mı yazdıklarım üstüne başka merak edilen!

    Burada, sorulmadan, ben vurayım açığa
    daha büyüğünü sırların:
    Hayatta herkesin bir hüneri,
    bir marifeti var, öyle değil mi ama.
    Herkes, kendi cirmine göre, kimi buğday,
    kimi mısır, kimi soya fasulyesi,
    Kimi de cam çakıl öğüten bir değirmenin mucidi.
    Benimki de aslında o kadar farklı değil bundan,
    Görünüşte basbayağı o değirmenlerden biri.
    Yani buğdayı, mısırı, camı, çakılı
    altına, elmasa yahut yakuta çevirmiyor, hayır,
    Farkı yok bu bakımdan diğer makinelerden;

    Farkı şu: başka değirmenlere tane koyuyorsunuz,
    Değirmen una dönüştürüyor onu;
    Ama benim sarhoş makinem,
    haznesine un ya da kepek ya da kül
    ya da duman koyuyorsunuz, misal,
    Kanatlarının altından buğday, mısır ya da darı,
    Ya da kum çakıl ya da yıldız ya da dediğim gibi
    Ağzından gül, burnundan begonya, kulaklarından
    karanfil vesaire, vesaire çıkarıveriyor size.

    Cahit Koytak şiirleri Köşe Şairi Şiiri - Cahit Koytak Köşe Şairi Şiiri - Cahit Koytak şiiri
    Paylaşın Telegram VKontakte Facebook Twitter Tumblr WhatsApp

    Yazarın Diğer Şiirleri

    Yüreğim Parmağımın Ucunda Şiiri – Cahit Koytak

    Yüreğe Yapılan Dövme Şiiri – Cahit Koytak

    Yol Arkadaşı Şiiri – Cahit Koytak

    Yalnızlık Kayzer’den Daha Güçlüdür Şiiri – Cahit Koytak

    Viyanalı Ermiş’in İtirafları Şiiri – Cahit Koytak

    Virtüöz Ölüm Şiiri – Cahit Koytak

    Bunları da Okuyun

    Derin/im Şiiri – Ahmet Günbaş

    29 Aralık 2021

    Yağmur Altında Öpüşmek Şiiri – Ümit Yaşar Oğuzcan

    28 Aralık 2021

    Ölüsün Sen Şiiri – Ali Yüce

    29 Aralık 2021

    Hep Acele Acele Şiiri – Ahmet Selçuk İlkan

    28 Aralık 2021
    Bizi Takip Edin
    • Facebook
    • Twitter
    • Instagram
    Çok Okunanlar
    Ziya Gökalp

    Ala Geyik Şiiri – Ziya Gökalp

    Ziya Gökalp

    Çocuktum, ufacıktım, Top oynadım,acıktım.Buldum yerde bir erik, Kaptı bir Ala Geyik.Geyik kaçtı ormana, Bindim bir…

    Erken Gel! Şiiri – Necip Fazıl Kısakürek

    28 Aralık 2021

    Yardan Ayrılan (Hey Ağalar) Şiiri – Karacaoğlan

    29 Aralık 2021

    Yuvarlağın Köşeleri-Yitirmek-Kazanmak-Etika-Birinci Bölüm-178 Şiiri – Özdemir Asaf

    29 Aralık 2021
    Hakkımızda
    Hakkımızda

    Şiirsiz kalmayın!

    İletişim: [email protected]

    Şiirler

    Nisan Sabahı Şiiri – Oktay Rifat

    29 Aralık 2021

    Akşamın Rengi Şiiri – Sadettin Kaplan

    29 Aralık 2021

    Şimdi Bizim Aramıza Şiiri – Pir Sultan Abdal

    29 Aralık 2021
    Etiketler
    Agah şiirleri Karacaoğlan şiirleri Necip Fazıl Kısakürek şiirleri Abdurrahim Karakoç şiirleri Ahmet Selçuk İlkan şiirleri Ruhsati şiirleri Aziz Mahmud Hüdayi şiirleri Pir Sultan Abdal şiirleri
    Facebook Twitter Instagram
    • Anasayfa
    • İletişim
    © 2025 Şiirhane.
    Tüm hakları edebiyatın birbirinden kıymetli şairlerine aittir.

    Aradığınız şair veya şiirden birkaç kelime yazın.