Ayrılıyor işte kasabadan
elinde bavul, gönlünde dinmez bir yara
Hep acıyacak parmakları, gözleri yaşarıcak
tozlu fotoğraflara
Hele bir tanesi, yüzü çıban içindeki çocuğun
hayatının en büyük iyiliğini
tandır ekmeğini verirkenki yüzü
o yüzü hep taşıyacak avuçlarında
Ve dudaklarında ona dair bir acı mısra
selam söyle bizden, iyi söyle
İstanbul’lu gül yüzlü çocuklara.