Yıllar geçip gitse, yaşlansam da,
Belim bükülüp, zayıf düşsem de,
Gönlüm benim genç kalır, hiç yaşlanmaz,
Ruhum kuvvet bulur, zayıf düşmez.
Göğsümde benim şiir ateşi varsa,
Koyarım dağı, dağın üstüne, yaşlansam
da, Gönlüm ferah, mevsim artık yaz,
Şâir gönlünde kış olmaz, kar da yağmaz.
Olamam, hayır, yaşlansam da gerçek yaşlı gibi,
Oturamam yalnız, hayâl kurarak;
Kurulamam, Tanrı emretse bile, soba başına,
Şiirlerimden gelir bana gerekli sıcaklık.
Şiir söyleye söyleye ölürüm, vâdem yetince,
Soru sormam Azrail’i görünce;
“Bizgideriz, siz kalırsınız! , derim şiirle,
Cesedim toprağa gömülürken de.