Karlı dağlar gibi dik durur başı
Bahar bulutuna benzer saçları.
Ayrı bir konudur kipriği, kaşı
Yaralar, bağrımı ezer saçları.
Kaç gönül takılı kalmış telinde
Dalgalanır omuzunda, belinde…
Bazen ak gerdanda, bazen alında
Yayladan yaylaya gezer saçları.
Yanakları çiçek açmış nar gibi
Gözleri çağşaklı bir pınar gibi
Göğsü mor sırtlara yağan kar gibi…
İlla hepisinden güzel saçları.
Bağlar ki esen yel atmasın diye
Görenler itiraz etmesin diye
Kimsenin gözüne batmasın diye
Akşamdan akşama çözer saçları.
(Dosta Doğru)