IV
Bizim oraları anımsıyorum şu sıralar;
Uykusu kaçan bir çocukluk, bitmek bilmiyor,
Ayışığını içiyor hala deli hareler
Kirişler kalaylı bakırlarda, görüyorum.
Görüyorum, abadan bir derviş hala kapımda;
“Neyi özlüyorsun,” diyor, “özlediğine yabancı sen? ”
Bir evi çocuklara bölemedin;
hasis ve habis bir yalnızlık için dışın.
Ne istiyorum bulamadığım köklerimden?
Böyle ahmak ve hayta, nereye gidiyorum?
Belikleri Balkan’da örülmüş annem de öldü.
Kırağı basmış bir çayı
……….
……….