Kalpten ağır ne taşınır
Yolların ruhu olan bu varlığımda?
Dalgalar bütün bir denizi taşır
Cılız adar gibi köpürerek
Ben de öyle taşırım bu kalbi
Bekleyen kıyılan yüzüme resmederek
Aslında ne deniz vardır ne de kıyı
Bir mavi sancıdır aklımızda çırpınan
Her dalgasının ardından
Neye karışacağını bilemez insan
Sonsuz duvarı önünde boş hayatın
Ard arda vurur denizsiz dalgalar
Girdabın çizdiği koskocaman bir gül
Ötekinde ölmenin soyut çiçeği
Boş derinliklere çağırır beni
İşvenin kine
……….
……….