Güz vurgunu bir çocuk
Annesi ona hırkalar örüyor
Ama yalnızca düşlerinde
Karanlıkta ısınmaya giderken
Bir şeylere gülüyor
Demirden bir dünya geçirdin üstüne
Diyorum aldırmıyor nedense
Gül hepimizin gülü
Öyle mi sandın diyor
Öteleri gösteriyor gözleriyle
Yenilmek mi diyorum bilmem diyor
Kim kirli diyebilir düşlerinde
Sıcak ekmekleri bölen ellerine
Kaygılanıyorum olur olmaz
O diyor ki rüzgâra bir şey olmaz
Sen iyi bak kendine.