Günün akşama çalan mavisinde
Uzun yağmurların ardından
Bekleyişlerin buruk sessizliği
Neydi o okyanuslardan saraylar kuran
Şimdi hiç tanımadığımız özlem
Durmadan bana sorardı seni
Keşke hiç eskimeseler derdim
Artık bizi korkutmuyor
Tanıdık tanımadık hiçbir acı.
En güzel seni sevmek dediğim
O sevinç şimdi çok uzaklarda
Arayıp bulsam tanımaz beni
Kuşlar ne bilecek demek kolay
Onlar göklerde sınadılar kendilerini
En iyisi uzayların ışığında yolcu olmak
En doğrusu onlar gibi yapmak
Gecenin koyu karanlığında bile
Güneşin peşine takılıp gitmek en iyisi..