Âgâz-ı Gazeliyyât 122 Şiiri – Agah

Oldı ol sîm-ten ârâyiş-i cem‘iyyetimüz
Şem‘-i kâfûrı olur bâ‘is-i germiyyetimüz
İntizârından o kân-ı nemekün meclisde
Çeşm-i peymânede eşk oldı mey-i ‘işretimüz
Kıymet ü kadrimüzi görmemişüz dünyâda
Gûyiyâ gird-i kesâdîden idi hilkatimüz
Der-be-der gezmemişüz kâse-i deryûze-sıfat
Âsiyâ gibi ayagıyla gelür kısmetimüz
Var kıyâs it nicedür ‘işret o şîrîn-leb ile
Mey kadar neş’e virür telh olıcak sohbetimüz
Âdemün rütbesin üftâdelük eyler ‘âlî
Hîç bâl ü pere muhtâc degül rif‘atimüz
Şükr Âgâh ki bu bukalemûn gülşende
Olmamışdır gül-i ra‘nâluk ile şöhretimüz